Wij kwamen daar al in de tijd (de sixties) dat Campeggio Arcobaleno nog bestond; een rommelige maar oergezellige camping met een wit pand in het midden (winkel, restaurant), pal aan het strand waar de Fiume Magra ook in zee uitmondt. Vroeger met mijn ouders, later met mijn gezin. Helaas zijn veel campings aan zee gesloten destijds i.v.m. de riolerings eisen. Er was destijds echt sprake van een verslaving aan Fiumaretta.
Veel jeugdherinneringen.